Stomatologia zachowawcza – czym jest próchnica?
Próchnicą zębów powszechnie nazywa się bakteryjną chorobę tkanek twardych zęba, która doprowadza do powstawania w nim ubytków. Próchnica najpierw atakuje szkliwo, by następnie przenieść się na zębinę. Charakterystycznym objawem próchnicy mogą być nieestetyczne ciemne plamy na zębach, często określane potocznie „dziurami”. Osoby cierpiące na próchnicę mogą także uskarżać się na nieprzyjemny zapach z ust, a także na białe lub żółte odwapnienia szkliwa, wrażliwość na słodkie i zimne pokarmy.
Chorobę tę wywołują cztery główne czynniki: bakterie, cukry, predyspozycje genetyczne, czas oraz niedostateczna higiena.
Próchnica jest chorobą zakaźną. Przenosi się ze zmienionych chorobowo zębów na zęby sąsiednie. (np. przez pocałunki, a także z matki na dziecko). Odpowiedzialna za to jest wywołująca próchnicę bakteria Streptococcus Mutans. Choroba może w łatwy sposób przenieść się na zęby innej osoby, np. przez pocałunek.
Wcześnie zdiagnozowana próchnica nie jest dużym zagrożeniem dla zębów. Leczenie w takim przypadku jest w zasadzie bezbolesne i mało kosztowne. Ogranicza się ono wówczas do oczyszczenia zaatakowanego przez chorobę fragmentu zęba i uzupełniania ubytku wypełnieniem kompozytowym. Sytuacja komplikuje się, gdy próchnica zostanie wykryta w zaawansowanym stadium. Wówczas jej zwalczenie może wiązać się z bardziej skomplikowanymi zabiegami stomatologicznymi, chociażby z leczeniem kanałowym. Zastosowanie tej techniki bywa jedyną drogą do uratowania chorego zęba przed jego całkowitą utratą.